Çocukluk arkadaşım

“Selim yazdığı her şeyde Cumartesi Yalnızlığı’nı yazdı bana kalırsa. Başkalarının yaşamında bir yer aradı her zaman. Bir yer, ona sevgiyle, hesabı tutulmadan ayrılmış bir yer.”

Selim İleri: Geçmişi şimdide canlı ve edebi kılmak

"Selim İleri denince benim aklıma öncelikle edebiyata dair olan her şeye açık bir yazar geliyor. 'Artık bunlar aşıldı, şimdinin edebiyatı karşısında eski metinler hiç hükmündedir' demenin kolaycılığına kaçmadan geçmişte kıymetli olabilecek her metne kulak vermeye hazır bir titizlik bu edebiyatı kuşatıyor."

Selim Bey, size minnettarım

“Siz bana insanın kötülüğünü, renklerin, çiçeklerin (örneğin limon küfü, ladin) çeşitliliğini, sözcüklerin önemini, arka balkonlardan görülen iç bahçelerin huzurunu, vefa ve sadakat duygularının değerini öğrettiniz; iç dünyamı zenginleştirdiniz.”

Selim İleri üstüne:

Uzun bir dostluğun akşamı

“Yazmak onun için solumaktı. Metinleri metinler içinde düşünür, bir romanla uğraşırken diğerlerini kurgulardı. Konuşmaları da sadece romanlar üstüneydi.”

S.İ.’den bir son çağrı: C.S.

“Eprime, Selim İleri için bir eskimenin, yıpranmanın, yani dünün yarın karşısında silinmesinin kelimesi değil, bugünün dünü yormasının, kağşatmasının temsilidir. Bugünün dalgası daima geçmişin kumsalını silmektedir. Türkiye’deki hafıza yapılanmasını anlayabilmek için Selim İleri’nin çok daha yakından incelenmesi gerekiyor, bence buna şüphe yok.”

Hep duyulacak O Derin Fısıltı...

“Selim İleri’den çıktı bu fikir. Moda’da, Koço’da buluşmuştuk; laf lafı açtı, konu Sait Faik’e gelince Selim, 'Bir konuşmalar kitabı yapsak mı?' dedi. O gece ânında kitabın yol haritası çıkarıldı, izleyeceğimiz yöntem hakkında birçok şey konuşuldu.”