
Doğruyu Söylemek:
Parrhesia’nın özgüllüğü
“Parrhesia, söylenmemesi halinde kişinin kendine ihanet etmiş gibi hissedeceği bir şeyi söylemesi demek. Ama asla ifade özgürlüğü demek değil...”
“Parrhesia, söylenmemesi halinde kişinin kendine ihanet etmiş gibi hissedeceği bir şeyi söylemesi demek. Ama asla ifade özgürlüğü demek değil...”
“Tehlikeli Oyunlar ve Tutunamayanlar, Oğuz Atay’ın adından istifade ederek onu başkalaştırıp çoğaltırken, yazıya ve düşünceye dair hangi gerekliliği ve yoksulluğu ortaya çıkarıyor?”
“Nabokov ve Borges'in parmak izleri Korkuyu Beklerken’in sayfalarında geziniyor. Şundan eminim ki, Atay nihayet dünya edebiyatında hak ettiği yeri alıyor...”
“Eğitici Olarak Schopenhauer, Nietzsche felsefesinin derin ormanına adım atarken ilk ağaçları izlemek gibidir. Bu orman Wagner, Montaigne, Goethe ve diğer isimlerle okuru karşılar, yerleri sabittir. Bir tek Schopenhauer, ormanı geçerken bizimle yürüyen bir ağaç gibi, eşlik de edecektir.”
“Anlamak istediği tekrar eyleminin genlikleri gibi, Deleuze'ün dili de bu iki 'limit' arasında salınır; seriler, setler, diziler, integralin, diferansiyelin yanında, 'karanlık öncü'den, 'kötü söyleme'den söz eder.”
Pier Paolo Pasolini’nin Nisan 1969’da Ankara’da kaleme aldığı bir şiirin bağlamları üzerine...
"2024'ün kitabı sizce hangisidir?" Geleneksel sorumuzu K24'ün düzenli yazarlarına yönelttik ve tamamen kendi öznel seçimlerini yazmalarını istedik. Ortaya her zamanki gibi büyük bir dosya çıktı; 2024'te gözden kaçmış pek çok kitabı ön plana çıkaran bir dosya...
“John Berger ile Katya Berger, Mantegna’nın sanatını biçimsel ve nicel analizlerle sınırlamadan, ressamın yaşamını, düşünce dünyasını, sanatsal pratiklerini ve döneminin estetik anlayışını kapsamlı bir şekilde ele alıyorlar.”