Bugün sahnede kurgu olan yarın hayatta gerçek oluyor. Dün gerçekleşen bir olay yarın sahnede kurgu olabiliyor. Bu ince çizgide, gerçek ve sanat ilişkisinde faydacı bir yaklaşımın önüne geçmenin tek yolu oyun oynama edimini hatırlamaktır
Tiyatro sanatı, içinde bulunduğumuz son altı senelik süreçte temel sorunlarla boğuşmaktan, ne yazık ki onu geliştirecek biçim ve içeriğine ilişkin tartışmalara geçememiştir
Mitos Boyut’un sahibi T. Yılmaz Öğüt: 650 başlık var ama ancak 50 bin kitap satıyoruz. İşin aslı şu, tiyatrocular kitap okumuyor. Bizim yayınlarımız artık daha çok öğrencilere dönük, çünkü onlar okuyor...
Distopya, kadın ve aile, aşk, LGBTİ sorunları, hapishane ve akıl hastaneleri, savaş ve etkileri, madenler, göçükler... Türkiye’de yeni oyun yazarları ne anlatıyor, nasıl anlatıyor? Risk alıyorlar mı? Yeni metinler nerelerde aksıyor?
Günlük hayatın hayhuyu içinde duyduğumuz, okuduğumuz, izlediğimiz vahşete bir illüzyondan sıyırmayı başarsak bile alışıyoruz. Dahası bu kara haberler, bombalar, patlamalar, ölümler... çoğaldıkça kayıtsızlaşıyoruz. Ama sanat...
Absürd’ün sevilmesi, tercih edilmesi, benimsenmesi 90’lardan itibaren özellikle tiyatromuzda ortaya çıkan bir fenomen oldu. İnsanın yükselişini görmek, düşüşünden duyduğumuz hayal kırıklığını yaşamak için gerek şarttır...
